Een nieuwe bewaarplaats voor aardappelen en uien
De aardappelbewaring van de huidige schuur van akkerbouwer Adrie Bossers uit Langeweg was aan groot onderhoud toe. Naast de aardappelteelt verbouwt hij ook uien. De wens bestond al langer om de uien niet langer direct vanaf het land te leveren, maar deze ook op te kunnen slaan. Mede door het Chloor-IPC verbod, de kiemremmer voor toepassing in de aardappelbewaring, en de vurige drang om zeker nog tien jaar door te gaan met zijn agrarische onderneming, deden Adrie Bossers doen besluiten een nieuwe bewaarloods te laten bouwen.Doorgaans worden we hartelijk op locatie ontvangen. Vanwege de huidige omstandigheden verloopt ons gesprek iets minder traditioneel, via de telefoon. Desalniettemin begint Adrie enthousiast te vertellen over zijn achtergrond als akkerbouwer. “Mijn verhaal begint als zovelen,” vertelt Adrie, ”ik heb het bedrijf overgenomen van mijn ouders en zij weer van hun ouders. Zo ben ik de 5e generatie die dit bedrijf voortzet.”
Van origine was het een gemengd bedrijf. Een combinatie die in Noord-Brabant veel voorkwam, en waarbij ook zijn vader en grootvader akkerbouw combineerden met melkvee en varkens. De oude boerderij stond vroeger in het centrum van het plaatsje Zevenbergen. De activiteiten van de boerderij lieten zich echter moeilijk combineren met de beperkingen binnen de bebouwde kom. De gemeente kwam met een nieuw beleid. Door middel van ruilverkaveling werd het bedrijf verplaatst naar zijn huidige bestemming.
“Vlak erna is het bedrijf ontmengt en is mijn vader overgegaan op puur akkerbouw. Dat was in 1977, toen onze medewerker kwam te overlijden. Mijn vader was eind 50 en de bedrijfsopvolging was toen nog onzeker. Mijn vader nam afscheid van de melkveehouderijtak en focuste zich vanaf die tijd volledig op de akkerbouw. Toen ik in 1984 geslaagd was voor de Hogere Landbouwschool en mijn ambitie om boer te worden groeide, kwam ik, tenslotte, in de vorm van een maatschap in het bedrijf.”
Het veranderende klimaat in Nederland
Jarenlang heeft Adrie zich, samen met zijn vrouw, volledig ingezet voor zijn akkerbouwbedrijf en is hij daarnaast bestuurslid van ZLTO. In deze bestuurlijke functie is hij verantwoordelijk voor de portefeuille water- en bodemvraagstukken.
“Er spelen zoveel belangen met zich mee,” vertelt Adrie, “de natuur heeft hevig te lijden door het veranderende klimaat van de afgelopen jaren. Wetenschappelijk is al aangetoond dat er 100 mm meer neerslag valt dan 50 jaar geleden, maar die valt wel op een andere manier. De zomerperiodes worden steeds droger, het najaar daarentegen krijgt steeds vaker te maken met zware regenval. Agrarische ondernemers onttrekken grondwater om hun gewassen te beregenen, maar ook drinkwater en industriële processen dragen bij aan het verdrogingsvraagstuk. Dit alles zorgt ervoor dat ons grondwater aan het zakken is wat weer een nadelig effect heeft op de natuur. Het watersysteem in Nederland is er al die jaren op gericht om het overschot aan water op een goede manier af te voeren. We moeten nu de slag maken om het water vast te houden wat in het najaar en in de winter valt, zodat we in periodes van droogte de grondvoorraad meer kunnen aanvoeren.
Hier in Brabant staan we voor de bestuurlijke opgave om naar een grondwaterbeleid te komen wat houdbaar is.”
Stoppen of ambitieuze plannen
Uiteindelijk is Adrie Bossers voornamelijk akkerbouwer en ziet hij dat, mede door de klimaatsverandering, maar ook door de invoering van het Chloor-IPC verbod, er een andere manier van bedrijfsvoering gevonden moest worden om zijn gewassen klaar te maken voor de oogst.
“De huidige aardappelbewaring was aan groot onderhoud toe en daarnaast bestond er bij ons de wens om de uien niet langer direct vanaf het land te leveren, maar ook op te kunnen slaan. Wij stonden op dat moment voor een keuze. Een directe opvolging is er niet en zowel mijn vrouw als ik zijn inmiddels dik in de 50. Ik stond voor de mogelijkheid te stoppen met de aardappelteelt. Doordat ik nog steeds het vurige verlangen heb om dit bedrijf zeker tien jaar voort te zetten, hebben we de stap gezet en de keuze gemaakt voor een nieuwe bewaarloods. Eén waarbij er betere middelen zijn om zaaiuien te bewaren en met een mechanische koeling zodat je bij de aardappelteelt aan bepaalde rassenkeuze kunt doen en deze tot mei kunt opslaan zonder kiemremtoepassingen. Vervolgens hebben we contact opgenomen met Jos Commissaris, projectleider Bouw bij DLV Advies, om dit traject in werking te zetten,” aldus Adrie.
Van een fijne samenwerking tot een goed eindresultaat
Het hele bouwproces, vanaf de eerste kennismaking in juni 2019, het maken van de tekeningen en constructieberekeningen voor vergunningaanvraag tot aan het definitieve ontwerp met investeringsbegroting, heeft Adrie Bossers als bijzonder plezier ervaren.
“De begeleiding van Jos was nauwkeurig en goed. Door zijn grondige voorbereiding is er eind januari een aannemer uit komen rollen die zijn taak serieus heeft opgepakt. Hierdoor verliep het gehele traject vlekkeloos”, geeft Adrie aan.
“De keuze voor Jos was snel gemaakt,” vervolgt Adrie, “DLV Advies ken ik al heel lang. Destijds nog vanuit de Rijksvoorlichtingsdienst waarin ikzelf actief was. Jos, destijds ook werkzaam bij ZLTO, kende ik nog van die tijd. Ik heb vertrouwen in hem, er is een persoonlijke match, daarnaast is hij punctueel en geeft hij ons geen overkill aan informatie waar we niet op zitten te wachten.”
Zijn de verwachtingen waargemaakt?
De werkzaamheden zijn afgelopen augustus volledig afgerond. Het resultaat mag er wezen. Een bewaarloods met roostervloer met één cel voor 400 ton uien en één cel voor 750 ton aardappel. De bewaarplaats voor de aardappelen is voorzien van een mechanische koelmiddel met het natuurlijke koudemiddel propaan. Kunnen we spreken van een geslaagd project? “Absoluut!” zegt Adrie tevreden, “ik moet eerlijk bekennen dat ik het voorafgaand wel duur vond maar ben ontzettend tevreden met het eindresultaat.”
Nu nog even wachten op de komende periode die, in verband met de huidige crisis, niet goed te peilen is. De oogst van 2019 is al verkocht en voor de nieuwe oogst heeft Adrie Bossers al een contract liggen. In die zin lijken de gevolgen enigszins mee te vallen.
“Ik bekijk het nuchter, maar het blijft een spanende tijd. Als aardappelverwerker houden de forse verliezen een keer op. Echter zijn er veel sectoren die nog harder geraakt worden door de coronacrisis. Wanneer de gehele keten zich juist opstelt in deze barre tijden, kan de last wellicht teruggedrongen worden”, aldus Adrie.