Fruitteeltbedrijf Van der Grift zorgt voor eigen huisvesting plukkers
Het heeft heel wat voeten in aarde gehad, maar uiteindelijk is het toch gelukt: fruitteeltbedrijf Van der Grift mag in Cothen woonruimte bouwen voor honderd seizoenarbeiders. “Voor ons als fruitteeltbedrijf geeft het zekerheid dat we in de oogsttijd huisvesting kunnen bieden aan onze Poolse medewerkers, en het bespaart een hoop in de kosten”, zegt Floris van der Grift.Fruitbedrijf Van der Grift is gevestigd in Nieuwegein, met een tweede locatie in Cothen in de gemeente Wijk bij Duurstede. Daar ligt, met 60 hectare fruit, het zwaartepunt van de appel- en perenteelt. Inclusief de 20 hectare op de hoofdlocatie plus een volledig fruitteeltbedrijf dat wordt gepacht, beslaat het totale fruitareaal circa 120 hectare.
In Nieuwegein zit ook de koeling, sortering en de schillerij. In totaal heeft de onderneming jaarrond een kleine dertig man personeel in dienst. “Wij zijn een echt familiebedrijf”, vertelt Floris. “We zitten met drie broers en een zus in het bedrijf, en met onze ouders natuurlijk.”
Honderd man extra nodig in de piektijd
Oogsttijd is piektijd. Pakweg eind juli, begin augustus zijn de eerste vroege appelrassen rijp. Eind augustus, begin september barst de pluk echt los. De appel- en perenoogst loopt door tot begin november. In die piekperiode heeft de familie Van der Grift zó honderd man extra nodig, vertelt Floris. De seizoenkrachten komen voornamelijk uit Polen.
“Tot nog toe huisvestten we onze mensen altijd op een huisjespark”, schetst hij. “Maar dan ben je wel altijd afhankelijk van zo’n campingeigenaar, en dat past niet zo goed bij mij als zelfstandig ondernemer. Vorig voorjaar hadden we een vroege bloei en daarmee ook een vroege oogst. Toen viel de eerste week van de pluk nog in de vakantieperiode.” Om dan voldoende slaapplaatsen te huren, valt niet mee, is zijn ervaring. Bovendien zijn de huren voor de vakantiewoningen ‘bizar omhoog gegaan’, aldus de fruitteler.
Huisvesting voor honderd man
Om de zekerheid te hebben dat ze hun medewerkers altijd een slaapplaats kunnen bieden, is de familie Van der Grift al in 2016 plannen gaan ontwikkelen voor de huisvesting voor 100 mensen. Dit in samenspraak met DLV Advies-adviseur annex bouwbegeleider Anne van Rossum. “Gemeenten zijn nog wel eens huiverig als het gaat om de huisvesting van arbeidsmigranten”, weet Anne. “Men is dan bang voor ongeregeldheden.”
Dat speelde ook bij de aanvraag van Van der Grift, vertelt de DLV-specialist. “Maar als je bij een fruitteler op het erf bouwt, zoals in dit geval, dan is de fruitteler er zelf bij om toezicht te houden. Die heeft ook geen behoefte aan raddraaiers op zijn eigen erf.” Floris vult aan: “Vroeger zaten onze mensen op een camping op een uur rijden hiervandaan. Maar in al die jaren is het maar één keer voorgekomen dat ik er naartoe moest om orde op zaken te stellen.”
Groen licht
Floris en Anne wisten de gemeente van de plannen te overtuigen, en zo is het gelukt om – weliswaar onder voorwaarden – groen licht te krijgen van de gemeente. Floris: “In het eerste jaar mogen we vijftig mensen huisvesten. Gaat dat goed, dan mogen er het jaar erop zeventig mensen wonen, en als dat goed gaat, kunnen we door naar de honderd.”
Plan is om tien woningen te bouwen, met ruimte voor elk tien mensen. Die zien eruit als rijtjeshuizen, vertelt Floris. “De eerste zes woningen zijn nu klaar; daar mogen nu dus vijftig mensen in. We bouwen in twee keer. Als alles volgens plan verloopt, bouwen we in 2025 de laatste vier woningen.”
De bouwbegeleiding is in handen van Anne van Rossum, als DLV-fruitteeltspecialist. Hij heeft de indeling en het bestek gemaakt en de tekeningen verzorgd. “Samen hebben we van tevoren alles goed voorbereid en doorgenomen”, vertelt Floris. “Ook met bouwbedrijf IV Bouw uit Langbroek hebben we een aantal keer om de tafel gezeten.”
Uitdaging
Bouwen voor arbeidsmigranten is volgens Anne wel een uitdaging: “Je moet een forse investering doen, waar je eigenlijk maar drie maanden per jaar gebruik van maakt.” De laatste tijd zijn de bouwkosten bovendien behoorlijk gestegen. Bij Van der Grift kwam de investering uit op € 22.000 per slaapplek.
“Maar ik heb nu wel de zekerheid dat ik áltijd slaapplek heb, ook als ik bijvoorbeeld in het seizoen eens tien man extra nodig heb voor dunnen of snoeien”, benadrukt de teler.
Zou het niet mogelijk zijn om die woonruimte buiten het plukseizoen te verhuren aan telers van andere gewassen, met een andere arbeidspiek? Floris zou dat wel willen overwegen, geeft hij aan. “De gemeente is er alleen niet zo happig op. Maar waarom zou je bij een andere teler óók huisvesting voor arbeidsmigranten gaan bouwen, als die ruimte al beschikbaar is binnen de gemeente?” Maar: “Eerst eens zien dat we dit goed op de rit krijgen. In 2025 hopen we de laatste vier woningen te bouwen. Als dat goed loopt, kijken we wel weer verder.”
Tijdlijn huisvesting arbeidsmigranten |
||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||
|
|
Meer weten
Meer weten over dit bouwproject of andere vragen? Onze adviseurs staan voor uw klaar.