DLV selecteerde aselect vijftig bedrijven uit haar bestand van kringloopcijfers en haar databank met financiële cijfers van melkveebedrijven. Het betrof hier een steekproef van bedrijven op zandgrond, variërend in omvang van 30-75 hectare. In de analyse is gekeken naar het verband tussen de voerkosten en de benutting van de mineralen bij de ruwvoerteelt (bodem). Er is met voerkosten gerekend omdat dit getal de kosten van het aangekochte ruwvoer, bijproducten en krachtvoer in beeld brengt.

Resultaat van de analyse

De bedrijven zijn in 3 intensiteitsklassen ingedeeld, < 16 ton  melk/ha, 16-19 ton melk/ha  en >19 ton melk/ha. De tendens is dat bedrijven die beter scoren op bodemefficiëntie ook lagere voerkosten kunnen realiseren. Voor de extensiefste groep is dit bij een verschil in benutting van 30 procent 2,5 cent per kilogram melk besparing op voerkosten, en bij de intensieve bedrijven 1 cent per kilogram melk  besparing op voerkosten. 

Groep	<16 ton melk/ha	16-19  ton melk/ha	>19 ton melk/ha
Voordeel 30% verbetering in ct /kg melk	2,57	1,45	1,00
Voordeel 10% verbetering in ct /kg melk	0,86	0,48	0,33
10 % verbetering op jaarbasis bij quotum 800 ton melk	€ 6.853	€ 3.867	€ 2.667
30% verbetering op jaarbasis per ha	€ 425	€ 238	€ 188

 

 

 

 

Bij de bedrijven die hun stikstof beter benutten op hun land, komen de werkelijke voerkosten dichter bij de door DLV berekende maatstaf voor de voerkosten. De maatstaf is een bedrijfseigen norm. Naast goed voeren doen deze bedrijven het bij de ruwvoerproductie en benutting ook goed.  

Conclusie

De analyse laat zien dat een betere benutting van de mineralen bij de bodem leidt tot lagere voerkosten. Deze lagere voerkosten komen ook overeen met de berekende maatstaf voor voerkosten. Hiermee is de trend duidelijk geworden dat wanneer voeren op de norm gehaald kan worden, er ook een goede mineralen benutting is te realiseren.

Voor meer informatie: Marc Strikkeling.