Strokenteelt is een uitdaging

Coen teelt in de stroken gewassen voor zijn koeien tarwe, waarvan hij de korrels zelf plet, grasklavermengsel en voedermais. Voor de afzet van de mest heeft hij de extra grond niet nodig. Hij heeft in totaal 2 x 3 stroken van 30 meter aangelegd. “Het lastige van telen in stroken is wel de mechanisatie. Het kost meer tijd, dus geld. Maar je bent aan de andere kant wellicht minder kosten aan bestrijdingsmiddelen kwijt.”

Toekomstbestendige landbouw

Landbouw-, milieu- en natuurorganisaties werken samen in een project voor toekomstbestendige landbouw in Zeeland. Het doel is het ontwikkelen van een samenwerkingsmodel van natuurinclusieve landbouw tussen Zeeuwse boeren, zowel tussen akkerbouwers onderling als tussen akkerbouwers en veehouders. Het uiteindelijke doel is een toekomstbestendig, duurzaam systeem waarin akkerbouwers en veehouders meer gaan samenwerken zodat er winst ontstaat voor landbouw én natuur.
Coens ideale bedrijf is er een waar hij een boterham mee kan verdienen. Als dit met strokenteelt kan, dan graag! Hij wil nog wel verkennen of schaalvergroting en natuur met elkaar geïntegreerd kunnen worden. Dat vindt hij het leukst, de combinatie boeren mét natuur.

Naast de grond voor strokenteelt heeft Coen ook 10 hectare akkerrand met bloemen en een beheersovereenkomst op dijken voor zeldzame planten. Om zoveel mogelijk insecten over te houden die als natuurvijanden kunnen worden ingezet, spuit Coen heel weinig. Een van de voordelen van minder gebruik van gewasbeschermingsmiddelen is dat er meer voedsel voor onder andere de veldleeuwerik en patrijs is. Daarnaast werkt hij sinds kort met niet kerende grondbewerking. Hierdoor blijft het bodemleven in tact en hoopt hij dat de opbrengst hoger ligt.

Opbrengsten

De opbrengst van telen in stroken is tot nu toe gelijk, tenminste voor mais en tarwe. Maar Coen heeft 300 euro aan extra kosten doordat het gebruik van machines minder efficiënt is en er een kopakker nodig is om te draaien. GPS maakt dat manoeuvreren al wel een stuk makkelijker. Bovendien heeft hij het voordeel dat hij als veehouder zijn kopakker kan inzaaien met het gewas gras-klaver waardoor hij hier ook winst uit kan halen. Dit is voor een akkerbouwer lastiger. “Het is goed dat er in het strokenteeltproject onderzoek wordt gedaan naar kosten en baten. Pas als je over meerdere jaren meet, kun je er wat zinnigs over zeggen. Of het echt iets gaat opleveren weet ik niet.”

Voor veel collega’s van Coen is strokenteelt nog een stap te ver. Voor hen wordt dat pas anders als het hen wat oplevert. Of dat gaat lukken? Hij heeft er een beetje hard hoofd in. “Maar laat ze dit maar onderzoeken, je weet het nooit.”

Samen een teeltplan opstellen

In het project ‘Naar een toekomstbestendige landbouw in Zeeland; van breed naar smal’ wordt onder meer geëxperimenteerd met strokenteelt en stellen veehouder en akkerbouwer samen een teeltplan op. Het project richt zich op het hele systeem: een werkelijk andere bedrijfsvoering op landbouwbedrijven is nodig bij een omslag naar natuurinclusieve landbouw. Op 17 december om 20.00 uur is er online een oriënterende bijeenkomst voor de studiegroep van het project. De studiegroepen gaan onder deskundige begeleiding vanuit de veehouderij en de akkerbouw in op de werkwijze van de deelnemers. Ook worden praktische tips gegeven. Denk daarbij onder meer aan de bestrijding van ritnaalden door gewasrotatie en gewaskeuze, gezamenlijk bouwplan, verhoging van organische stof en het afstemmen van mestsamenstelling op de gewasbehoefte.

‘Naar een toekomstbestendige landbouw in Zeeland; van breed naar smal’ is een driejarig project met financiële ondersteuning van de provincie Zeeland en het Europees landbouwfonds voor Plattelandsontwikkeling (ELFPO): Europa investeert in zijn platteland.