Trend: gescheiden varkensmest

Trend komt op gang 

In Zuid-Nederland scheiden varkensboeren al langer mest. Vooral in Oost-Nederland is deze trend afgelopen jaar op gang gekomen, ziet Jan Pijnenburg. Dat heeft meerdere redenen. Ten eerste is in 2015 de mestverwerkingsplicht van start gegaan. Varkenshouders moeten een deel van de mest verwerken of daar rechten voor kopen (VVO’s). Een ander punt is dat de gebruiksnormen voor fosfaat op bouw- en grasland zijn gedaald. Er mocht in 2015 5 kilo minder fosfaat uit dierlijke mest op de grond dan in het voorgaande jaar. Tenslotte zijn er meer koeien, zodat rundveehouders die voorheen een mesttekort hadden, nu mest afvoeren.
De genoemde ontwikkelingen zorgen voor extra druk op de mestmarkt in 2015 en gestegen afvoerprijzen. Voor varkenshouders die in of tegen graslandrijke of akkerbouwgebied zitten is mest scheiden zeker het overwegen waard. Het voorkomt namelijk dat onnodig met water wordt gereden en dus de logistieke kosten van de mestafvoer dalen. In een oplegger met 38 ton vleesvarkensmest zit 190 fosfaat. Een massa die bij wijze van spreken met een personenauto en aanhanger is te vervoeren. In de stapelbare fractie zit 20 tot 21 kilo fosfaat per ton. Een vrachtwagen kan dan ineens 780 kilo fosfaat wegrijden, terwijl driemaal zoveel gier in de buurt kan blijven, mits daar afzet voor is.

Doelgroep

Mest scheiden is alleen interessant voor varkenshouders met eigen grond of voor bedrijven met afzetmogelijkheden in de buurt. Als binnen een half uur rijtijd geen afzetmogelijkheid is voor de dunne fractie van de mest heeft scheiden geen zin, stelt Pijnenburg. Dan voegt het alleen maar kosten toe. Het scheiden van mest inclusief het gebruik van antischuimmiddel kost zo’n € 4 per kuub, bij hoeveelheden vanaf 800 ton. 
Het rekenvoorbeeld van DLV Advies geeft een indruk van de kosten en baten van mest scheiden voor een bedrijf met 3.000 vleesvarkens. Het voordeel zit hoofdzakelijk in de logistiek. Een eens zo groot volume wordt uitgereden op de eigen grond. De resterende dunne fractie gaat naar percelen in de omgeving. Deze afnemer(s) heeft de varkenshouder zelf gezocht. De afzet is dan ook goedkoper dan via een intermediair omdat de bemiddelingskosten wegvallen. Voor de afnemer is de dunne fractie ook interessanter dan onbewerkte varkensmest omdat hij per ton product minstens eens zoveel stikstof op zijn grond krijgt. De fosfaat zit voornamelijk in het stapelbare deel. 

Lees het complete artikel in de Boerderij van 26 januari 2016. Of neem voor meer informatie contact op met Jan Pijnenburg.