Waterkwaliteit meten in de varkenshouderij

Vanaf de bron tot aan de waternippel legt het water een hele weg af. Als de doorstroom van het water in de leidingen niet goed is, de leidingen niet correct zijn gemonteerd, of van het verkeerde materiaal zijn gemaakt, kan er zich een schadelijke laag vormen aan de binnenkant: de biofilm. “Dit moet voorkomen worden. Naast het grondig schoonhouden van de leidingen, is het zaak om regelmatig de leidingen van binnen te controleren. Dat kan met een watervervuilingssensor”, zegt Thomas Kruders van DLV Advies, projectleider in de pilot voor waterkwaliteit.

Watervervuilingssensor

Waterkwaliteit meten met een watervervuilingssensor is een nieuwe ontwikkeling in de varkenshouderij. De sensor in de pilot komt uit de pluimveehouderij, maar is ook goed toepasbaar in de varkensstal. Met ledlampjes meet de sensor op basis van de lichtdoorlaatbaarheid het aantal zwevende deeltjes en ook de biofilm in de leidingen. “In de pilot willen we data zichtbaar maken via het dashboard van Slimme Stal met een groene, oranje en rode kleur. We gaan een sensor ophangen in de afdeling met gespeende biggen en een in de centrale gang, om zo te vergelijken of we verschillen zien in waterkwaliteit. De verwachting is dat de verschillen in temperatuur al effect zullen laten zien. Ook is de doorstroomsnelheid in de afdeling van invloed op de kwaliteit van het water”, legt Thomas uit. Met name bij jonge, gespeende biggen is de doorstroomsnelheid laag. Dit zal, in combinatie met een hoge afdelingstemperatuur, effect hebben op de waterkwaliteit.

Watermonsters

Watermonsters laten nemen is verplicht en wordt minimaal 1 keer per jaar gedaan. Met dit project gaan we de waterkwaliteit niet alleen meten, maar ook controleren op basis van de analyses. Als de meter bijvoorbeeld continu rood aangeeft en de watermonsters goed zijn, dan is de meter niet betrouwbaar. We gaan de gegevens dus met elkaar vergelijken.

Ook is het nemen van watermonsters uit de nippels aan te raden om de kwaliteit te monitoren. De biologische en chemische kwaliteit wordt daarvan beoordeeld door de Gezondheidsdienst voor Dieren. De uitkomsten daarvan kan de varkenshouder vervolgens vergelijken met zijn gemeten data met Slimme Stal, die overigens niet alleen waterkwaliteit zullen bevatten. “Andere sensoren van Slimme Stal, zoals de temperatuursensor, CO₂- en luchtvochtigheid, zullen we ook inzetten om data te verzamelen”, vervolgt Thomas. “Tevens wordt het waterverbruik bijgehouden. Op die manier krijgen we een totaalbeeld van het stalklimaat, het waterverbruik ammoniaksensor, en de wisselwerking daarvan op de waterkwaliteit.”

Meer informatie?

Wilt u alvast meer informatie over het Slimme Stal project waterkwaliteit? Neem dan contact op met Thomas Kruders of Harm van der Zanden, Productmanager Slimme Stal bij Connecting Agri & Food.