Wel is er verdeeldheid over dierwelzijn in de huidige vorm van veehouderij: 30% denkt dat het niet mogelijk is dierwelzijn te waarborgen in de huidige veehouderij en 40% denkt dat dit wel mogelijk is. Voor de meeste enquêtevragen maakte het bij het beantwoorden uit of men wel of niet dagelijks contact met dieren heeft. Leeftijd maakt echter niet heel veel verschil bij hoe men denkt over dieren. Al met al geen grote verschillen. Ook niet tussen mensen in stedelijke gebieden en mensen daarbuiten.

Minister Schouten merkte bij de presentatie van deze resultaten op dat de Nederlander best wel genuanceerd denkt over onze omgang met dieren. Maar ze zei ook dat gelijktijdig het debat ‘vanuit de flanken’ scherper wordt gevoerd en dat ze partijen met meer extreme standpunten er toch graag bij wil houden in de dialoog. Volgens mij is dat alleen onder bepaalde voorwaarden zinvol.
Bij discussies over de veehouderij wordt de dialoog vaak meer gevoerd vanuit de drang de eigen boodschap te zenden naar de gesprekspartners, dan vanuit de wens er achter te komen waarom iemand anders denkt.
Dialogen zonder wederzijdse luisterbereidheid leiden alleen maar tot ingraven in het eigen gelijk. Dan is vervolgens ook de wederzijdse aanpassingsbereidheid ver te zoeken.
Een dialoog tussen personen met uiteenlopende standpunten heeft dus alleen zin als er wederzijdse luisterbereidheid is. Als de minister daar aan kan bijdragen, zou dat mooi zijn.

Deze blog is geschreven door Ge Backus van Connecting Agri & Food voor varkens.nl.