Minder rekeningen die blijven liggen, achterstanden wegwerken en minder met de bank aan tafel om te zoeken naar oplossingen voor een knellende liquiditeit. Ik zeg normaliter. Op het moment dat ik deze column schrijf, zo kort voor kerst 2016, heb ik bij een paar melkveehouders in beeld gebracht wat het fosfaatreductieplan nu eigenlijk betekent voor hun situatie. Iemand met uitbreidingsplannen ziet 2017 als een bouwjaar zodat hij klaar staat om in 2018 met aankoop van fosfaatrechten meer koeien te kunnen melken. De groep vaarzen die nu klaar staat om in te stappen, dient als vervanging van de extra afgevoerde  koeien. Om te groeien moet hij dan dus alsnog nog vee kopen. Het effect voor dit bedrijf valt mee op het eerste gezicht. Hij kan simpel voldoen aan de GVE-reductieregeling. Met een iets hogere productie per koe levert hij ook nog iets meer melk af.

Overbruggingsjaar

Een ander bedrijf, waar de uitbreiding net vorm gegeven was voor 2 juli 2015, heeft een groter probleem. De nu extra aanwezige koeien ten opzichte van de peildatum, moeten weg of de productie per koe moet drastisch omlaag, om te kunnen voldoen aan het reductieplan. Voor deze veehouder is het effect dat 2017 opnieuw een lastig jaar wordt, ondanks een melkprijs van 40 cent. De bank zal overtuigd moeten zijn dat in de gewenste situatie van 2018, dus na aankoop van fosfaatrechten en extra koeien, het bedrijf nog steeds een toekomst heeft.  Waar de ondernemer en de bank juist het licht zagen aan het einde van de tunnel vanaf 2017, wordt nu ook 2017 nog een lastig jaar. Iedere ondernemer is zo op zoek naar zijn aanpak voor het “overbruggingsjaar” 2017.  

Jammer is wel dat de kringloopwijzer nog niet volledig ingezet wordt als instrument. We hadden dan eindelijk in beeld kunnen brengen wat de daadwerkelijke fosfaatexcretie is van de melkveehouderij in Nederland over 2016. Dat praat een stuk makkelijker volgens mij, zowel vanuit beleid en belangenbehartiging richting de sector maar ook richting Brussel. Nu is en blijft de totale fosfaatexcretie van de melkveehouderij een inschatting. 

Hoogwaardige meststoffen

2017 zal ook belangrijk zijn om de staatsecretaris te overtuigen van de succesvolle methodieken die reeds ontwikkeld zijn om mineralen uit drijfmest om te bouwen naar hoogwaardige meststoffen. Als deze innovatie beloond wordt met een goedkeuring om toe te passen, dan kan de melkveesector zich ook in de toekomst blijven ontwikkelen. In plaats van nu hoge prijzen te betalen voor mestafzet, kan een hoogwaardige meststof voor ook de akkerbouw gemaakt worden, die met gemak kan concurreren tegen de kunstmestprijzen. Aardappelpersvezel, bierbostel en bietenperspulp door de koeien terug als hoogwaardige meststof voor de akkerbouw !! Dat is pas een kringloop. 

Deze blog van Herrold Lammertink staat in de Boerderij van begin januari 2017.