Het blijft schitterend om te zien hoe dan iedereen in zo’n dorp weer gezellig met elkaar omgaat. Schijnbare verschillen verdwijnen na het eerste biertje. Er zijn discussies, maar altijd om er ook mee te kunnen lachen en met tolerantie voor elkaars mening. En, uiteraard, altijd afgesloten met een proost.

Standvastig en volhardend actie voeren

Ik vind het daarentegen wel knap van de voorvechters van de agrarische sector hoe standvastig en volhardend ze zijn in het blijven vertellen van de werkelijkheid, en proberen te blijven praten vanuit feiten en de bereidheid tonen om zelf met plannen te komen. Hou dat vol! Maar werk ook vooral samen, want het probleem van de agrarische sector is de versnippering in belangenbehartiging. Dat is de achilleshiel en daarom wordt óver de sector besloten en niet mét. Wellicht is 22 juni een mooi moment om over de eigen schaduw te stappen en elkaar weer op te zoeken in het grotere belang?

Op de trekker

22 juni stap ik ook mee op de trekker, hopelijk blijven de acties publieksvriendelijk, zodat we het enorme draagvlak kunnen behouden. Aan de zijlijn blijven staan, draagt bij aan instandhouding van de beoogde route. Dus gezamenlijk een andere mening delen, kan zorgen voor een verandering van koers. Vooropgesteld, ik ben niet tegen een verandering, maar in mijn eerdere column schreef ik al dat deze ingrijpende gebiedsprocessen wel een zorgvuldige aanpak verdienen. Waarbij maatwerk per bedrijf en regio aan de orde is. Dat doe je niet door een kaart te presenteren met reductiecijfers, waarbij wéér alleen de landbouw op het hakblok ligt. Dat doe je door samen een plan op te stellen, waarbij innovatie en management een alternatief bieden naast vrijwillige opkoop. Als dat betekent dat we meer moeten investeren in borging en monitoring dan is de sector daar ook toe bereid.

Zwaktebod

‘Boeren met perspectief’ wordt vanuit de overheid aangeboden voor de mensen die willen blijven boeren. Dat aanbod had uitgewerkt moeten zijn vóór de opkoopregeling. Tegenstanders roepen dan: ‘dat gaat te langzaam, de sector werkt tegen uit belang voor behoud van omvang’, maar dat is te veel vingerwijzen naar de boer en als overheid te weinig de spiegel voorhouden. Er zit ongelofelijk veel motivatie en versnellingsdrang bij de ondernemers, maar de meest vertragende factor is de wetgeving en het faciliteren van vooruitgang door de overheid door deze wetgeving mee te laten bewegen. De wet is star, ambtenaren kunnen niet zelfstandig besluiten en dat remt de verduurzaming af. Opkopen is daarmee een zwaktebod en blijkt een politieke keuze.

Eensgezinde koers

Misschien moeten we op 22 juni maar een kratje bier meenemen en muziek. Kunnen we onder een deuntje van Paul Elstak eens mét de beleidsmakers en belangenbehartigers kletsen om een eensgezinde koers uit te zetten. Misschien ook eens tijd om het landbouwcollectief weer van stal te halen, om als één partij te praten? En als er dan in de toekomst weer onenigheid ontstaat, komen m’n broer en ik wel weer met een kratje bier langs.

Dit artikel is overgenomen van Boerderij.nl