Natuurlijk heeft Europa, waaronder Nederland, een periode met goede prijzen achter de rug. De laatste 5 jaar met een serieuze plus op de prijzen en de voerwinst, voornamelijk opgestuwd door de enorme vraag op de wereldmarkt. Een periode ook met een groei naar een ongekend hoog percentage zelfvoorziening voor varkensvlees in de EU. Als die vraag dan stokt, zet de cyclus zijn daling natuurlijk direct in.

Vraag wereldmarkt onzeker

Waar eerdere dalen iets van 18 maanden duurden, met een tekort over die periode van ongeveer 300 euro per zeug en 30 euro per vleesvarken, valt nu eveneens te verwachten dat een dergelijk tekort kan ontstaan tot de sector in een nieuw evenwicht zit. Wel spelen daar een aantal invloeden nu wellicht een andere rol. Europa komt nu van een veel hogere zelfvoorziening aan het begin van het dal. Ook is de vraag op de wereldmarkt hoogst onzeker. Verder worden de producenten steeds professioneler dus de vraag is wie gaat stoppen. Daarbij is het tekort (vooral per big) momenteel door het grotere overschot aan vlees in de EU ineens erg groot. Zonder vraagherstel vanuit de wereldmarkt zal er naar verwachting sprake zijn van een dieper dal dan voorheen. De periode om in evenwicht te komen vraagt in dat geval om meer stoppers.

Camouflage

Maar goed, de laatste 5 jaar was de plus boven langjarig ook groter dan voorheen, wellicht was dat dan toch geleend geld zoals ik eerder al eens schreef. Schrijnend is wel dat je met gemiddelde resultaten in Nederland niet mee kan blijven doen. Dat wordt een paar jaar gecamoufleerd met hoge prijzen maar dan is de keiharde realiteit altijd weer daar.

Biggenquotum

Komen we af van die fluctuaties kun je je afvragen. Volgens mij alleen als de EU een biggenquotum in stelt gebaseerd op de eigen vraag en met gesloten grenzen. Zeg niet dat het niet zou kunnen, al zullen velen schreeuwen dat dit onmogelijk is vanuit allerlei kanten. Of willen ze het niet? Maar als je kijkt vanuit milieu op grotere schaal dan alleen Nederland, heeft het zeker ook kansen, want stikstof stopt echt niet bij een landsgrens.

Noorwegen als voorbeeld

Daarbij zou het een zegening zijn om bij schaarste en een hogere prijs met steeds minder consumptie en weer een hogere prijs door verdere productiebeperking, met steeds minder varkens een hoger inkomen te halen. Ook nog goed voor het milieu. Noorwegen, als het grote voorbeeld, doet mijn gedachten wel eens verlangend afdwalen. Ik heb niet de illusie dat dit er gaat komen dus ik blijf er maar vanuit gaan dat de bedrijven rekening moeten houden met de steeds verder toenemende fluctuaties in de resultaten over de jaren heen.
Maar goed, je mag dromen, al is het ook erg verstandig om snel weer met twee benen op de grond te staan en je te wapenen (met een royale buffer) voor de realiteit.

Dit artikel is overgenomen van varkens.nl