Aan een plattelandsweg, in het rivierlandschap regio Zwolle, is een prachtige zorgboerderij gestationeerd. Om het erf staan verschillende stallen met ieder een eigen functie. In een open schuur staan herkauwende Gallowayrunderen, nieuwsgierig kijken ze om zich heen. Geluid van hoeven en hinniken komt uit naastgelegen paardenboxen, waar mensen druk in de weer zijn met borstels en halstertouwen. In een meer industrieel uitziende schuur overstemmen cirkelzagen en schuurmachines luid pratende mannen en vrouwen, die elkaar nauwelijks verstaan met de oorbeschermers die ze dragen. Iedereen hier lijkt volop bezig met zijn of haar taak en geniet zichtbaar van de uitdagingen in hun werk: hoe groot of klein die ook is.

Nieuwbouw

Dan komt een flamboyante man aangelopen, “Evert Dijk is de naam”, zegt hij al van een afstand. Met vlotte pas vervolgt hij zijn weg naar een authentiek houten pand. Dit nieuwgebouwde object is vorig jaar opgeleverd. Nu het af is valt niet alleen de solide constructie met robuust hout op. Ook het interieur is een blikvanger. Alles is zo mooi op elkaar afgestemd dat het een hip restaurant zou kunnen zijn: door designers ingericht. Niets is minder waar, het is de plek waar zorgbehoevende mensen en personeel samen komen om te eten of gewoon om te ontspannen. Dijk runt namelijk een zorginstelling voor mensen met een psychische en verslaving indicatie.

“Mensen die nergens anders meer terecht kunnen, zijn hier aan het juiste adres. Wij helpen ze graag tot rust komen en ontdekken wat voor dagbesteding bij ze past. Hier is veel mogelijk. Vooral het buiten zijn lijkt ieder mens hier goed te doen.” De charismatische man doet luchtig over de zorg die hij met zijn team -waaronder dochter en vrouw - levert. Naar verluidt is het Dijk zijn jarenlange ervaring en de ontembare drive om ‘het goed te doen’, waardoor zorgbehoevenden zonder uitzicht toch nog toekomstperspectief krijgen.

Duizendpoot

Die drive van de ondernemer zit niet alleen in sociale aspecten. Vrijwel iedere kans wordt benut: of het nu gaat om een verdienmodel van de kudde koeien, of om eigen geproduceerde lekkernijen ‘to go-afhaalloket’ voor wandelaars en fietsers. Inmiddels is ook waterbedrijf Vitens een partij waar Dijk zaken mee doet. De zogenoemde waterwingebieden waar het drinkwaterbedrijf haar grondwater vandaan haalt, moeten voldoen aan strenge regels wat beheer betreft. “Dat past precies bij mijn bedrijf. Ik houd kuddes koeien die prima in ruw gebied kunnen lopen. Ik hoef ze ook niet elke dag naar stal te halen, dus prima dat de graasoppervlakten meer dan 10 hectare aaneengesloten zijn. Ik sloot het op een akkoord en inmiddels hebben we al meerdere plekken waar we gebruik van de natuurvlaktes maken.“ Dijk regelt naast grond voor grote grazers ook plek voor kleinere diersoorten.

“Een van de mannen die hier kwam voor dagbesteding had niet echt een klik met de bestaande werkzaamheden. Het leek mij al een tijd leuk om bij te houden. Dat bleek een schot in de roos. We hebben samen geleerd wat de taken van een imker zijn en zo begonnen we een eigen bijenhouderij.”

Helpende hand

Het intekenen van percelen, het invoeren van de aantallen dieren, soorten mest aanwending, zijn er voldoende betalingsrechten, of de medewerkers en hun bijdrage aan de onderneming; ieder onderdeel van Dijk zijn brede interesses vragen om administratie en een oog voor details. Zo makkelijk en ervaren als de ondernemer zelf met ‘zijn’ mensen omgaat, zo wil hij al jaren een helpende hand bij zijn mestboekhouding door iemand die op dat vlak de kennis en kunde in huis heeft. Ook de Gecombineerde Opgave is een jaarlijks terugkerende opdracht voor DLV Advies. Jarenlang komt Freddy Keurhorst als adviseur Mest en Mineralen hier over de vloer. Keurhorst: “Inmiddels ken ik Evert goed, we kunnen op elkaar bouwen en dat zorgt ervoor dat het werk makkelijk verloopt, dat de Gecombineerde Opgave in een handomdraai is geregeld. Ik neem de informatie van voorgaande jaren mee, dat scheelt tijd bij het invoeren. Veranderingen zijn zo verwerkt, Evert weet wat ik nodig heb en heeft de informatie paraat.”

Keurhorst legt uit waar hij alert op moet zijn: “De uitdaging op dit bedrijf is de wisseling en uitbreiding van percelen en dus de administratie daarvan. Bij het intekenen van de kavels moeten we ook goed opletten of een andere veehouder niet ook die percelen per ongeluk heeft opgegeven. Is het dubbel, dan krijg ik daar melding van in het systeem. Evert en ik bespreken dan wie dit regelt en uiteindelijk rond ik de aanvraag af.”

Optimisme

Over het succes van de onderneming is Dijk duidelijk: “Iedereen op dit erf doet waar hij of zij plezier in heeft en ook waar de kwaliteiten het beste naar voren komen. Hier moet je niets, maar wil je wel graag aan de slag. Met die positieve instelling zijn hier al veel mensen geholpen.”

Freddy en Evert geven elkaar de bijzondere coronagroet en bevestigen met een lach en knik de voorspoedige samenwerking waar van weerszijde werkplezier uit voort komt. Op naar de volgende uitdaging.